De portret urn is op het eerste oog een alledaagse urn met een sterk reliëf, maar wie verder kijkt in de schaduw van de vaas kan ook het silhouet van een gezicht ontwaren; het vertrouwde gezicht van de dierbare overledene.
De portret urn is rond en volgt van boven naar beneden het gezichts- profiel van kruin, via neus, tot hals.
Een urn kan een kil voorwerp zijn dat boven op de kast wordt verstopt. De portret urn is niet eng, het is een bekend gezicht dat een warm plekje verdient in je huis.
De urn komt extra tot leven zodra er een lamp op wordt geprojecteerd of de zon erop gaat schijnen.
‘’De schaduw van de urn onthult de lijn van het gezicht. Zo blijft de dierbare altijd te midden van zijn of haar nabestaanden.’’
Hoe wordt een portret urn gemaakt?
De portret urn wordt met de hand gemaakt en beschilderd en kan in 3 maten gemaakt worden: groot (27,5cm), middelmaat (17,5cm) en klein (7,5cm).
De portreturn kan gemaakt worden op basis van een of meerdere profielfoto ‘s van de overledene, en kan in verschillende materialen gemaakt worden; Acrylic One, brons, keramiek, aluminium en beton.
Om meer te weten over hoe een portreturn gemaakt wordt, zie Het proces van een portreturn.
Hoe is het idee voor een portreturn ontstaan?
Als kunstenaar wil je graag voor iedereen een uniek en persoonlijk beeld maken en dat geldt zeer zeker ook voor een grafmonument; iedereen heeft recht op een eigen ontwerp. Persoonlijke verhalen van familie, geliefden en vrienden vormen de aanleiding voor het persoonlijke monument. Vaak prachtige werken waar ook de familie troost uit haalt. Echter hangt hier ook een prijskaartje aan en is dit niet voor iedereen te bekostigen.
Dit vind ik jammer en eigenlijk ook niet kunnen; als je van jezelf vindt dat je zo creatief bent ben je eigenlijk ook verplicht om iets te creëren wat voor mensen financieel bereikbaar is en toch uniek. Het is voor mijzelf onvoldoende om een standaard urn te maken voor meneer A in het blauw en mevrouw B in het geel of groen. Dat zegt te weinig over de persoon.
Ook wou ik graag iets doen met het idee van niet meer tastbaar zijn maar wel aanwezig. Vanuit deze gedachte is het idee van schaduw gebruiken ontstaan.
Je bepaalt zelf het moment waarop je het wel wilt zien. Schijn er een lichtje op en de contouren worden zichtbaar.
Andere mensen die in je huis komen zullen niet gelijk zien wat het is en zullen hier ook geen urn in herkennen.